Epoka Jagiellonów to czas wielkiego wzrostu gospodarczego, a także okres rozkwitu wielu gałęzi życia kulturalnego. Dzięki temu, że władcy zwykle szczodrze wspierali artystów, coraz szersze kręgi mogły zataczać wielkie humanistyczne idee. Dwór królewski szczycił się muzyką na najwyższym europejskim poziomie, a muzyczny gust władców przejmowali też co znaczniejsi magnaci, utrzymujący własne kapele. Polskie miasta, jak Kraków, Warszawa czy Gdańsk stawały się ważnymi centrami europejskiej kultury.

Witosława Frankowska
Kameralistka, etnomuzykolożka. Ukończyła z wyróżnieniem Wydział Teorii i Kompozycji gdańskiej Akademii Muzycznej. Już w trakcie studiów zainteresowała się muzyką dawną, w szczególności zaś realizacją basso continuo na klawesynie i organach. Wsparta praktyką w klasie muzyki dawnej, prowadzonej w Akademii Muzycznej w Gdańsku przez Ewę Stąporek-Pospiech, podjęła współpracę z zespołem Cappella Gedanensis, uczestniczyła w kursach mistrzowskich odbywających się w ramach Międzynarodowej Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie i Bad Lauchstädt. Od 1993 r. związana z Wydziałem Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Gdańsku, gdzie prowadzi zajęcia przygotowujące młodych śpiewaków do praktycznej realizacji repertuaru barokowego. Współpracuje z Polską Filharmonią Kameralną, Polskim Chórem Kameralnym, Orkiestrą Kameralną Progress oraz wieloma wybitnymi polskimi solistami. Towarzyszyła Paulowi Esswoodowi podczas cyklu Seminariów Barokowych w Gdańsku (2003-2011). Brała udział w przygotowaniu i wykonaniu szeregu oper barokowych, oratoriów, mszy, pasji i kantat – w Polsce i za granicą.
Obok muzyki dawnej bliska jest jej szeroko pojęta kultura muzyczna własnego regionu. Jest autorką większości haseł w leksykonie Muzyka Kaszub (2005), monografii Kolędowanie na Kaszubach (2015), prowadzi autorski cykl koncertów „Spotkania z muzyką Kaszub” w Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie.
Laureatka Medalu Stolema.
Jan Čižmář
Jest wszechstronnym muzykiem specjalizującym się w grze na instrumentach strunowych szarpanych, zwłaszcza na historycznych lutniach i wczesnych formach gitary. Po ukończeniu studiów gitarowych i muzykologicznych w swoim rodzinnym Brnie, studiował gitarę klasyczną, a następnie lutnię w klasie Jakoba Lindberga w Royal College of Music w Londynie. Naukę kontynuował pod kierunkiem Nigela Northa, Joachima Helda, Mika Fentrossa i Christiana Pluchara w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Hopkinsona Smitha, Evangelinę Mascardi i Yasonuri'ego Immamurę. Tytuł magistra sztuki obronił z wyróżnieniem za pracę poświęconą praktycznym zastosowaniom swych badań. Studiował także muzykologię na Uniwersytecie Masaryka w Brnie i uzyskał doktorat w dziedzinie muzyki dawnej na Akademii Muzycznej im. Janáčka w Brnie.
W Polsce jest członkiem zespołu naukowego badającego dawne muzykalia ze zbiorów biblioteki klasztoru cysterskiego w Krzeszowie, gdzie systematycznie nagrywa muzykę z tamtejszych manuskryptów na płytach CD i video (m.in. płyta „Saint Amour” oraz video „Księga na lutnię”). Poza wykonywaniem partii solowych w utworach okresu baroku i renesansu, regularnie współpracuje z różnymi zespołami kameralnymi. Jest dyrektorem artystycznym Plaisirs de Musique – zespołu specjalizującego się w oryginalnych interpretacjach muzyki dawnej na historycznych instrumentach. Jego członkowie, w tym instrumentaliści, śpiewacy, tancerze i aktorzy, należą do czołowych europejskich interpretatorów nurtu muzyki dawnej.
